تابناک / در پس تمام وقایع سپیدرود دهها پرسش بی پاسخ میماند که شاید هرگز پاسخی برایش پیدا نکنیم. نقش هیات فوتبال گیلان در این ماجرا تا چه حد است و آیا آنها به تنهایی مذاکره کننده واجد شرایطی برای واگذاری باشگاه سپیدرود هستند، که اگر جواب مثبت است بلافاصله این پرسش پیش میآید که پس چرا نتوانستند در طول ۴-۳ سال گذشته که در برهههایی همین نقش را در قبال داماش برعهده گرفته بودند کاری برای دیگر تیم پرهوادار رشت انجام دهند و در نهایت امتیاز داماش را که به شهرباران تغییر نام یافته بود روی سینی گذاشته و دو دستی تقدیم عابدینی کردند و به راحتی زیر برگه انتقال این تیم به تهران را امضا کردند؟
ماجرای سپیدرود در روزهای اخیر از اینجا آغاز شد؛ درست در شبی که شورای شهر رشت پس از مدتها کش و قوس در تردید خرید و کمک و حامی مالی شدن، در نهایت رای به کمک یک میلیارد تومانی بلاعوض به سپیدرود داد، در کمتر از ۶-۵ ساعت پس از انتشار کمک شورا به ناگهان خبری مبنی بر استعفای سرمربی سپیدرود بر سر زبانها افتاد.
صبح روز دوشنبه با فراخوانی که در فضای مجازی از سوی هواداران مبنی بر حمایت از مربی مستعفی داده شده بود، یک جمعیت صد و پنجاه نفری از هواداران شاهد غیبت سرمربی خود بر سر تمرین شدند که متعاقب آن تمرین نکردن بازیکنان را نیز در بر داشت.
در نهایت لشکر هوادار و بازیکن ناراضی از حیاط ورزشگاه عضدی به سوی دفتر مدیرکل ورزش و جوانان هدایت شدند تا اعتراضات رنگ و شکلی جدیتر به خود بگیرد که صحبتهای آرام بازیکنان متحصن با مدیرکل در نهایت تبدیل به فریادهای حیا کن و رها کن هواداران بر علیه مدیران سابق بحرانی شد و سر آخر نیز ضربات لگد و مشت بر ماشین مدیرکلی فرود آمد که قصد داشت با سایهنشینی، خود را از ترکشهای مسائل سپیدرود محفوظ نگه دارد.
در ادامه خبر آمد که نظرمحمدی به تمرین بازگشته و پس از صحبتهایش با هواداران که با اشک و گریه او نیز همراه شد، مربی و بازیکنان راضی به بازگشت به تمرین شدند و در میانه راه هم رییس هیات فوتبال و مدیرکل ورزش و جوانان در میان بازیکنان حاضر شدند و وعده حل مشکلات مالکیتی سپیدرود را در آینده نزدیک دادند.
اما برگردیم به پیشترها، به روزهایی که شهرداری خواهان خرید سپیدرود بود اما این انتقال را به شورای شهر رشت ارجاع کرد و در نهایت اعضای شورا به دلیل تضاد بیش از یک و نیم میلیاردی بین رقم اداره ورزش و جوانان و مالک باشگاه، از خرید سپیدرود منصرف شدند و تنها رای به کمک یک میلیارد تومانی به سپیدرود دادند.
در این میان خریدارانی همچون محجوب مالک سابق ملوان، مالک یک هتل در رشت، صاحب یکی از بانکهای ایرانی و رییس یک هولدینگ، خشایار محسنی شاغل در نقل و انتقالات فوتبال، گروه تحت عنوان پیشکسوتان پرسپولیس، انجمن دیابت ایران و چند خریدار دیگر به دفتر اداره کل و هیات فوتبال گیلان به صورت حضوری و کتبی و تلفنی مراجعه کردند و خیلیها بر سر میز مذاکره نشستند و تا امروز هیچکدامشان هم توافقی حاصل نکردند.
پورمحسن -مالک سپیدرود- دلیل این عدم تفاهم را نبود اراده در ریاست هیات فوتبال برای واگذاری میداند و الماسخاله و رهنما هم دلیل این عدم نتیجهگیری را سنگ اندازیهای پورمحسن اعلام کردهاند و چیزی که برای همه مبهم است برگزار نشدن جلسهای با حضور طرفین درگیر در این ماجراست که انگار قرار هم نیست هرگز چنین جلسهای شکل بگیرد.
هیات فوتبال وقت زیادی را به انتظار واگذاری این تیم به شورای شهر تلف کرد و در حالی که تجربه ناموفق شهرداری رشت در تیمداری در زمان استقلال رشت را در پیش داشت اما تا آخرین لحظه منتظر تصمیم شورا ماند و در این میان جلسه مذاکره با خریداران دیگری را در کمتر از یک ساعت گفت و گو به بهانه حضور در انزلی و تماشای مسابقه ملوان نیمه تمام رها کرد!
پورمحسن هم باید پاسخگو باشد که چرا وقتی از توان مالی خود آگاه بود و بدهی چند میلیاردی سال گذشته را با خود یدک میکشید و مطمئنا میدانست که هزینه تیمداری در لیگ دسته اول به مراتب بیشتر از دسته دوم است، چرا خواهان مالکیت شده بود؟
پورمحسن در بدهی بیش از سه میلیاردی سپیدرود از دو سال گذشته و چهار میلیاردی فصل گذشته تا چه حد مقصر است و آیا جانب قناعت را رعایت کرده و آیا نقل قولی که از او بین بازیکنان دهان به دهان میچرخد که «وقتی قرار نیست پول قراردادها را پرداخت کنم، رقم قرارداد چه اهمیتی دارد!» واقعیت دارد؟
پرسشهایی که پاسخهای متفاوتی از سوی طرفین درگیری در بر خواهد داشت و پاسخ به آن میتواند گره کور درگیریهای چند ماه اخیر محبوبترین تیم شمال را پایان دهد.
حالا در آستانه مهمترین بازی لیگ دسته اول و مهمترین بازی دو دهه سپیدرود در رشت در روز ۶ بهمن در ورزشگاه عضدی برابر ملوان، هواداران پرشمار این تیم هیچ بهانهای را از هیچ مقام مسوول و مربی و بازیکنی بعد از عدم نتیجه گیری احتمالی در این مسابقه قبول نخواهند کرد و انگشت اتهام به سمت تمامی طرفین ماجرا نشانه خواهد رفت.