به گزارش تابناک یزد، بهزاد نبوی وزیر دولت‌های رجایی و موسوی درباره نگاه شهید رجایی به آزادی‌های سیاسی و اجتماعی در همایش «محمد علی رجایی، مردمی یا پوپولیست گفت: در آن زمان همه انقلابیون در سراسر جهان بیشتر از اینکه ضد استبدادی باشند، ضد استعماری بود که این مسئله یک اصل بود. ویتنام، کوبا یا الجزایر برای ما اسطوره بودند و به مرحوم ناصر یا کاسترو و ... احترام می‌گذاشتیم، بدون اینکه توجه کنیم ممکن است داخل کشور استبدادی عمل کنند. اگر توجه هم می‌شدد در اثر اتفاق بود، مثلا سید قطب اعدام می‌شد و می‌فهمیدیم فضای مصر خیلی مساعد نیست و انتقاد می‌کردیم چرا بازرگان با استبداد دوهزاروپانصد و ساله مخالف است نه با استعمار صد و پنجاه ساله. شاید خطاهای ما باعث شود گمان کنید خیلی وضع قبل انقلاب خوب بوده، اما حتی انتخابات محدود سال ۹۴ از زمان شاه آزادتر بود؛ به شکلی که تنها یک نماینده الهیار صالح توانست وارد مجلس شود و آزادی احزاب هم تنها در فاصله ۳۹ تا ۴۲ بود؛ آزادی مطبوعات هم که اصلا نبود. در زمان رجایی چند انتخابات برگزار شد، حتی اپوزیسیون مسلح ادعای تقلب در آن انتخابات نداشت و احزاب اپوزیسیون تا دهه ۶۰ که ترورها اتفاق افتاد و دست به اسلحه بردند، دفتر داشتند. روزنامه پیام مجاهد تا سی خرداد شصت هم شماره داد. کسی نمی‌توانست قبول کند حکومتی که استعمار را نابود کرده به سمت استبداد برود چراکه بحث آزادی یک بحث تحقق یافته تلقی می‌شد.
خبر آنلاین