حسين عليزاده استاد موسيقي ايراني دلايل نپذيرفتن لقب شواليه از فرانسه را تشريح کردو گفت: براي هنرمندان خيلي عناوين مسخره‌اي‌است که بگوييم ما سرباز فرهنگي فرانسه هستيم. به گزارش مهر، اين استاد موسيقي ايراني در نشستي که ديروز در تالار فجر دانشگاه شيراز با هدف پرسش و پاسخ برگزار شد با بيان اينکه ممکن بود در شرايط ديگري نشان شواليه دولت فرانسه را مي‌پذيرفت، از بازي‌هاي سياسي گلايه و عنوان کرد: در آن شرايط عقلم اين فرمان را داد که آن نشان و جايزه را نپذيرم. زيرا گاهي نگرفتن برخي تقديرها و جوايز مهمتر از گرفتن آن‌هاست.
وي در ابتداي اين نشست که همزمان با کنسرت خود در شيراز برگزار شد، در جمع دانشجويان رشته موسيقي از رابطه خود با شهر شيراز ابراز خشنودي کرد و گفت: از سالهاي دهه 50 در سنين 20 سالگي اين شانس را يافتم که فعاليت هنري را در شيراز آغاز کنم. زيرا مقدس ترين جاي دنيا نزد مردم شيراز و حافظيه است. از اين رو نيازي نيست روي نقشه جغرافيا شيراز را به کسي نشان داد زيرا شميم اين شهر در جاي جاي گيتي پيچيده است.
عليزاده در بخش مقدماتي سخنان خود با گلايه از نزول کيفي زبان فارسي، اظهار کرد: نياز است به زبان اصيل فارسي و ايراني بازگرديم، زيرا ما اکنون وارث زباني هستيم که دستخوش تحولات نامناسب است. وي با يادآوري اينکه نپذيرفتن عنوان شواليه کشور فرانسه را در نامه اي که بي درنگ پس از اعلام اين موضوع به مردم ايران و مردم فرهنگ دوست فرانسه توضيح داده است، ادامه داد: آن نامه را از جان و برآمده از باورم نوشتم و اينکه تاکنون سکوت اختيار کرده ام بدين خاطر است که نياز نبود به هرجايي توضيح دهم زيرا در آن يادداشت همه دلايلم به روشني آمده است.
خالق آثار ارزشمند موسيقايي ايراني خطاب به دانشجويان رشته موسيقي، گوشزد کرد: به اين رشته حرمت بگذاريد تا احترام آن در جامعه هم به جا آورده شود. زيرا چنانچه شرايط ايده آلي هم بر جامعه حاکم باشد اگر فرهنگ نداشته باشيم داراي فايده نيست. عليزاده که نخستين هنرمند ايراني نامزد دريافت جايزه موسيقي گرمي‌است آنچه را در حق موسيقي و شرايط آن مرتب مورد انتقاد قرار مي‌گيرد را رد کرد و گفت: حرمتي که اکنون موسيقي دارد در گذشته نداشت زيرا حتي مي‌توانست موسيقي وجود نداشته باشد. گرچه اين هنر با نيم نگاهي به مشکلات دست و پنجه نرم مي‌کند، اما حال اين موسيقي حرمت يافته است. عليزاده در پاسخ به پيشنهاد يکي از دانشجويان براي تکنوازي در اين نشست هم قول داد بدون تشريفات مرسوم و بليت فروشي در تالار فجر دانشگاه شيراز براي دانشجويان به هنرنمايي بپردازد.
وي که به همراه محمد معتمدي کنسرت ايراني گروه موسيقي هم آوايان را 11 و 12 دي 139ماه جاري در تالار حافظ برگزار کرد، در ادامه اين نشست درباره موسيقي تلفيقي که يکي از دانشجويان شرايط آن را در ايران جويا شد گفت: همه ژانرهاي موسيقي لازمه پيشرفت اين هنر اصيل است. در چندسالي که موسيقي تلفيقي رواج يافته با وجودي که در دنيا جنگ و خونريزي نقاط مختلف را در بر گرفته و پول‌ها و سرمايه‌ها صرف اين بحرا‌نها مي‌شود درحاليکه مردم خواستار صلح و آشتي‌اند موسيقي زبان مشترکي است که مي‌تواند دل‌ها را به هم نزديک گرداند. بدين خاطر موسيقي‌هاي مختلف بايد در کنار يکديگر قرار گيرند تا زباني نو در برقراري صلح و آرامش جهاني رقم بخورد. در ايران هم بايد مراقب بود به بهانه تلفيق با موسيقي‌هاي ديگر نقاط دنيا در آنها حل نشويم. خالق اثر ارزشمند تلفيقي «به تماشاي آب‌هاي سپيد» هدف موسيقي تلفيقي را نزديکي ملل دانست و گفت: اين بدين معني نيست که يک موسيقي در موسيقي نقاط ديگر دنيا حل و پنهان شود. وي با اشاره به مطلب فوق در جواب اينکه موسيقي مدرن چه تبعاتي براي موسيقي ايراني در پي دارد، پاسخ داد: تهاجم فرهنگي زماني اتفاق مي‌افتد که موسيقي داخلي آسيب دروني ببيند.
عليزده صداسازي در آواز ايراني را دکاني براي عده اي که به واسطه آن خود را مطرح سازد دانست و افزود: از آنجاکه در آواز ايراني صداسازي به شکل آکادميک نداريم و در هيچ يک از دانشگاه و مراکز آموزش عالي موسيقي آواز به شکل تخصصي فراگرفته نمي‌شود آسيب‌هايي به آن وارد شده است. نوازنده آلبوم موسيقي «آن و آن» با بيان اينکه آواز ايراني خاص خود اين سرزمين است و نمي‌شود با تکنيک‌هاي غربي آن را سنجيد، يادآور شد: صداسازي يا تکنيک در خواندن و نواختن بسيار بدين منظور از اهميت برخوردار است. عليزاده درباره تجربه‌هاي تلفيقي خود با نوازندگان خارجي، اشاره کرد: آنچه تجربه کردم اين است که هرچه به ماهيت فرهنگي خود بيشتر آشنا شويم از دل آن مي‌توانيم به موسيقي جهاني برسيم. در جريان اين نشست که در آستانه واپسين کنسرت خود در شيراز با همراهي گروه هم آوايان با عنوان «بحر طويل» برگرفته از فرم ادبي ـ موسيقايي کهن مردم ايران با نگاهي تازه بر روي اشعار سيروس جمالي اجرا مي‌شود، بابک قلي زاده، هنرمند نوجوان 11 ساله به اجراي تکنوازي «ني» پرداخت که مورد تشويق استاد عليزاده قرار گرفت. در پايان اين نشست هم توسط کانون موسيقي دانشگاه شيراز با حضور رئيس انجمن موسيقي استان فارس و معاون فرهنگي دانشگاه شيراز از استاد حسين عليزاده با اهدا لوح تقدير شد.
عليزاده در بخش مقدماتي سخنان خود با گلايه از نزول کيفي زبان فارسي، اظهار کرد: نياز است به زبان اصيل فارسي و ايراني بازگرديم، زيرا ما اکنون وارث زباني هستيم که دستخوش تحولات نامناسب است. وي با يادآوري اينکه نپذيرفتن عنوان شواليه کشور فرانسه را در نامه اي که بي درنگ پس از اعلام اين موضوع به مردم ايران و مردم فرهنگ دوست فرانسه توضيح داده است، ادامه داد: آن نامه را از جان و برآمده از باورم نوشتم و اينکه تاکنون سکوت اختيار کرده ام بدين خاطر است که نياز نبود به هرجايي توضيح دهم زيرا در آن يادداشت همه دلايلم به روشني آمده است.
خالق آثار ارزشمند موسيقايي ايراني خطاب به دانشجويان رشته موسيقي، گوشزد کرد: به اين رشته حرمت بگذاريد تا احترام آن در جامعه هم به جا آورده شود. زيرا چنانچه شرايط ايده آلي هم بر جامعه حاکم باشد اگر فرهنگ نداشته باشيم داراي فايده نيست. عليزاده که نخستين هنرمند ايراني نامزد دريافت جايزه موسيقي گرمي‌است آنچه را در حق موسيقي و شرايط آن مرتب مورد انتقاد قرار مي‌گيرد را رد کرد و گفت: حرمتي که اکنون موسيقي دارد در گذشته نداشت زيرا حتي مي‌توانست موسيقي وجود نداشته باشد. گرچه اين هنر با نيم نگاهي به مشکلات دست و پنجه نرم مي‌کند، اما حال اين موسيقي حرمت يافته است. عليزاده در پاسخ به پيشنهاد يکي از دانشجويان براي تکنوازي در اين نشست هم قول داد بدون تشريفات مرسوم و بليت فروشي در تالار فجر دانشگاه شيراز براي دانشجويان به هنرنمايي بپردازد.
وي که به همراه محمد معتمدي کنسرت ايراني گروه موسيقي هم آوايان را 11 و 12 دي 139ماه جاري در تالار حافظ برگزار کرد، در ادامه اين نشست درباره موسيقي تلفيقي که يکي از دانشجويان شرايط آن را در ايران جويا شد گفت: همه ژانرهاي موسيقي لازمه پيشرفت اين هنر اصيل است. در چندسالي که موسيقي تلفيقي رواج يافته با وجودي که در دنيا جنگ و خونريزي نقاط مختلف را در بر گرفته و پول‌ها و سرمايه‌ها صرف اين بحرا‌نها مي‌شود درحاليکه مردم خواستار صلح و آشتي‌اند موسيقي زبان مشترکي است که مي‌تواند دل‌ها را به هم نزديک گرداند. بدين خاطر موسيقي‌هاي مختلف بايد در کنار يکديگر قرار گيرند تا زباني نو در برقراري صلح و آرامش جهاني رقم بخورد. در ايران هم بايد مراقب بود به بهانه تلفيق با موسيقي‌هاي ديگر نقاط دنيا در آنها حل نشويم. خالق اثر ارزشمند تلفيقي «به تماشاي آب‌هاي سپيد» هدف موسيقي تلفيقي را نزديکي ملل دانست و گفت: اين بدين معني نيست که يک موسيقي در موسيقي نقاط ديگر دنيا حل و پنهان شود. وي با اشاره به مطلب فوق در جواب اينکه موسيقي مدرن چه تبعاتي براي موسيقي ايراني در پي دارد، پاسخ داد: تهاجم فرهنگي زماني اتفاق مي‌افتد که موسيقي داخلي آسيب دروني ببيند.
عليزده صداسازي در آواز ايراني را دکاني براي عده اي که به واسطه آن خود را مطرح سازد دانست و افزود: از آنجاکه در آواز ايراني صداسازي به شکل آکادميک نداريم و در هيچ يک از دانشگاه و مراکز آموزش عالي موسيقي آواز به شکل تخصصي فراگرفته نمي‌شود آسيب‌هايي به آن وارد شده است. نوازنده آلبوم موسيقي «آن و آن» با بيان اينکه آواز ايراني خاص خود اين سرزمين است و نمي‌شود با تکنيک‌هاي غربي آن را سنجيد، يادآور شد: صداسازي يا تکنيک در خواندن و نواختن بسيار بدين منظور از اهميت برخوردار است. عليزاده درباره تجربه‌هاي تلفيقي خود با نوازندگان خارجي، اشاره کرد: آنچه تجربه کردم اين است که هرچه به ماهيت فرهنگي خود بيشتر آشنا شويم از دل آن مي‌توانيم به موسيقي جهاني برسيم. در جريان اين نشست که در آستانه واپسين کنسرت خود در شيراز با همراهي گروه هم آوايان با عنوان «بحر طويل» برگرفته از فرم ادبي ـ موسيقايي کهن مردم ايران با نگاهي تازه بر روي اشعار سيروس جمالي اجرا مي‌شود، بابک قلي زاده، هنرمند نوجوان 11 ساله به اجراي تکنوازي «ني» پرداخت که مورد تشويق استاد عليزاده قرار گرفت. در پايان اين نشست هم توسط کانون موسيقي دانشگاه شيراز با حضور رئيس انجمن موسيقي استان فارس و معاون فرهنگي دانشگاه شيراز از استاد حسين عليزاده با اهدا لوح تقدير شد.
