غلامرضا جمشیدیان -تابناک ایلام
دیروز ، سه شنبه میلاد حضرت رسول اکرم محمدمصطفی (ص) وامام جعفرصادق (ع) بود.
روزی مبارک که بی اختیار مرا به یاد رسالت این مرد بزرگ وآموزه های حیات بخش دینش انداخت ودرفضای اندیشه ام غمی ناشی از رفتار سیاسی مردمم و نسبت آن با آموزه های دین محمد(ص)شکل گرفته که مایلم قدری دربارهٔ آن در صفحه جادویی این رسانه ی نوری بنویسم .
در آموزه ای ازآموزه های مبارک دینش شکل گیری افراد در قالب قبایل را صرفا جهت شناخت همدیگر بیان می کند و نه مبنایی جهت تعصبات کورکورانه جاهلی وشاخصی جهت تعیین میزان فضیلت و امتیازی برای کسب منافع ومناصب دنیوی و اخروی ؛
پس از این تعیین علت اصلی وحقیقی قرارگیری افراد درقالب قبایل ، آنگاه دین محمد(ص) میزان بهره مندی افرادازفضیلت راکاملا درارتباط مستقیم با تقوا میداند.
حال نسبت آنچه که دراین آموزه دینی مشخص است با آنچه که رفتار سیاسی انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان است محل مداقه می باشد ،
مبنای رفتار انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان درمیان مردم ما مبتنی برشرافت خون بر عقلانیت است، براین اساس این خونی که فصل مشترک اعضای قبیله است تعیین کننده انتخاب برای اداره کردن است یعنی همان آموزه های جاهلی که محمد(ص) برعلیه آن شورید و ارایه دهنده و مبلغ فرهنگی شد که ابتنای آن برشرافت عقل واندیشه و ایمان عقلی و قلبی بر تعصبات خونی و نژادی بود ،
اکنون این استحاله ازعقل به خون در بین مردم ما بشکل هنجار درآمده آنگونه که حتی نخبگان و خواص ما به عنوان امری واقعی ونه حقیقی به آن باور پیدا کرده اند.
درحضورخون ، عقلانیت تفکر وخردگرایی جایی ندارد ونسبت میان عقلگرایی وخونگرایی یا تبارگرایی درجامعه نسبتی است معکوس ، و خاص جوامعی است که هنوز فرهنگ سیاسی مشارکتی آنها درحد مشارکت محدود وتبعی میباشد.
براساس این نسبت هرچه سطح فکر و اندیشه بالاتر برود خونگرایی و تبارگرایی درجامعه کم رنگتر میشود و عکس آن که ویژگی جامعه دردمند ماست صادق است.
نخبگانی که هنوز استحاله نشده اند رسالتی سنگین برعهده دارند ،عبوراز درهم نگری به ویژه نگری ، ازقومگرایی به شایسته گرایی و از خونگرایی به عقلگرایی وظیفه نخبگان بیدار جامعه میباشد.
وقت آنست تامردمان جامعه را از آنچه رفتارسیاسیشان درهنگام مشارکت درانتخاباتها برسرشان آورده آگاه کرد و برایشان تبیین نمود که هرآنچه که به نام تنگاههای موجود درحیات شهر و دیارخود می شناسید ناشی ازتنگناههای درون خودایشان میباشد./پ
روزی مبارک که بی اختیار مرا به یاد رسالت این مرد بزرگ وآموزه های حیات بخش دینش انداخت ودرفضای اندیشه ام غمی ناشی از رفتار سیاسی مردمم و نسبت آن با آموزه های دین محمد(ص)شکل گرفته که مایلم قدری دربارهٔ آن در صفحه جادویی این رسانه ی نوری بنویسم .
در آموزه ای ازآموزه های مبارک دینش شکل گیری افراد در قالب قبایل را صرفا جهت شناخت همدیگر بیان می کند و نه مبنایی جهت تعصبات کورکورانه جاهلی وشاخصی جهت تعیین میزان فضیلت و امتیازی برای کسب منافع ومناصب دنیوی و اخروی ؛
پس از این تعیین علت اصلی وحقیقی قرارگیری افراد درقالب قبایل ، آنگاه دین محمد(ص) میزان بهره مندی افرادازفضیلت راکاملا درارتباط مستقیم با تقوا میداند.
حال نسبت آنچه که دراین آموزه دینی مشخص است با آنچه که رفتار سیاسی انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان است محل مداقه می باشد ،
مبنای رفتار انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان درمیان مردم ما مبتنی برشرافت خون بر عقلانیت است، براین اساس این خونی که فصل مشترک اعضای قبیله است تعیین کننده انتخاب برای اداره کردن است یعنی همان آموزه های جاهلی که محمد(ص) برعلیه آن شورید و ارایه دهنده و مبلغ فرهنگی شد که ابتنای آن برشرافت عقل واندیشه و ایمان عقلی و قلبی بر تعصبات خونی و نژادی بود ،
اکنون این استحاله ازعقل به خون در بین مردم ما بشکل هنجار درآمده آنگونه که حتی نخبگان و خواص ما به عنوان امری واقعی ونه حقیقی به آن باور پیدا کرده اند.
درحضورخون ، عقلانیت تفکر وخردگرایی جایی ندارد ونسبت میان عقلگرایی وخونگرایی یا تبارگرایی درجامعه نسبتی است معکوس ، و خاص جوامعی است که هنوز فرهنگ سیاسی مشارکتی آنها درحد مشارکت محدود وتبعی میباشد.
براساس این نسبت هرچه سطح فکر و اندیشه بالاتر برود خونگرایی و تبارگرایی درجامعه کم رنگتر میشود و عکس آن که ویژگی جامعه دردمند ماست صادق است.
نخبگانی که هنوز استحاله نشده اند رسالتی سنگین برعهده دارند ،عبوراز درهم نگری به ویژه نگری ، ازقومگرایی به شایسته گرایی و از خونگرایی به عقلگرایی وظیفه نخبگان بیدار جامعه میباشد.
وقت آنست تامردمان جامعه را از آنچه رفتارسیاسیشان درهنگام مشارکت درانتخاباتها برسرشان آورده آگاه کرد و برایشان تبیین نمود که هرآنچه که به نام تنگاههای موجود درحیات شهر و دیارخود می شناسید ناشی ازتنگناههای درون خودایشان میباشد./پ
