گر شها خسته‌دلی را زِکرم شاد کنی
به زِصد صفه و کاخ است که بنیاد کنی
شاهی هردو سرا یکسره گر می خواهی
باید احوال خراب همه آباد کنی
پی اصلاح دل و دین رعیّت باید
دفع فاسد پی برچیدن اِفساد کنی
«بنده» را هست یکی پند حکیمانه و نغز
دانم آن را زِسر رأی و خِرد یاد کنی
کاخ و ایوان شهان از پی بیداد فناست
هان که از بهر خدا پیشه خود داد کنی
استاد میرخانی آثار بسیاری از بزرگان شعر و ادب و عرفان را کتابت کرده است: کلیّات سعدی؛ مثنوی معنوی مولوی؛ خمسه حکیم نظامی؛ دیوان حافظ؛ زبده الاسرار؛ دیوان موافق علی شاه نعمت اللهی؛ پندنامه سعدی؛ گزیده اشعار سعدی؛ گزیده اشعار شمس تبریزی؛ دیوان وحدت کرمانشاهی؛ ترانه های باباطاهر عریان؛ ترجیع بند هاتف اصفهانی؛ مثنوی چاه وصال؛ قصیده انصافیه صدرالافاضل؛ گلچین معرفت؛ داستان ملک جمشید؛ ترجمه نفس المهموم؛ دوازده امام نوشته خواجه نصیرالدین طوسی؛ منتخب اللغه؛ خلاصه شرح حال مولانا؛ مجموعه هنر خط، نگارستان خط و دیوان بنده (مجموعه اشعارش). استاد غلامحسین امیرخانی (متولّد 1318ش) درباره گرایشات عرفانی استاد میرخانی می گوید: «از حلقه و جرگه دراویش در مسلک های مختلف از صفی علی شاهی تا گنابادی ها و زندیه و از این قبیل، فیض بخش بوده اند.»
نویسنده: دکتر حسین عسکری محقق و پژوهشگر
