بازى مقابل وولفسبورگ با درخشش فوق العاده و استثنايى روبرت لواندوفسكى در نيمه دوم به نفع مونيخى ها به پايان رسيد، به طورى كه نحوه بازى بايرن مونيخ و تاكتيك اين تيم به شدت در سايه پنج گل زده اين مهاجم لهستانى قرار گرفت، در رويارويى مقابل ماينتس نيز بار ديگر چنين شرايطى البته با شدت كمترى تكرار شد و باز هم بايرن مونيخ تنها در نيمه دوم توانست عملكردى قابل قبولى از خود به نمايش گذارد.
نحوه عملكرد بايرن مونيخ در دو بازى اخير را مى توان به كل ديدارهاى انجام شده مونيخى ها در اين فصل تعميم داد. براى نمونه در بازى مقابل وولفسبورگ شاگردان پپ گوارديولا در نيمه اول مطابق معمول تملك توپ بالايى داشتند و توپ هاى زيادى را بين خود رد و بدل مى نمودند، اما نتوانستند چندان دروازه گرگ ها را با خطرى جدى مواجه نمايند، به طورى كه مى توان حتى اين تيم را مستحق شكست 1:0 در نيمه اول دانست، نتيجه اى كه تا حدودى نگرانى را در سكوهاى آليانس آره نا افزايش داده بود. در نيمه دوم اما تنها ايجاد دو تغيير در كادر تيم براى انفجارى بزرگ كافى بود.
با نگاهى به نيمه اول رويارويى مقابل گرگ ها اما مى توان به نتايج جالبى رسيد، پپ گوارديولا سرمربى بايرن مونيخ علاقه بسيار زيادى به بازيكنان خط ميانى دارد و به همين خاطر در كادر خود از وجود شش بازيكن با پتانسيل بازى در پست هافبك دفاعى برخوردار است. اين سرمربى اسپانيايى همچنين ترجيح مى دهد تا حد امكان از تعداد بيشترى از اين هافبك هاى چند وجهى در تركيب اصلى خود بهره برد و به همين دليل در چيدمان اين روزهاى بايرن مونيخ عدم حضور بازيكنانى نظير داويد آلابا، فيليپ لام، ژابى آلونسو، آرتورو ويدال و تياگو آلكانتارا بعيد به نظر مى رسد و گوارديولا به طور معمول پنج هافبك از شش هافبك موجود در كادر مونيخى ها را در چيدمان اصلى بايرن مونيخ قرار مى دهد.
با نگاهى دقيق تر به بازى هاى اين فصل بايرن مونيخ در بوندسليگا و ليگ قهرمانان اما مى توان مشاهده نمود كه اين تيم هنگامى در فاز تهاجمى قوى و در امر گل زنى موفق تر است كه در كناره هاى ميدان از دو بازيكن موثر استفاده مى نمايد و سرمربى براى چيدمان تيم خود يك مهاجم ميانى و يك هافبك مركزى هجومى در نظر مى گيرد. تياگو و ويدال هنگامى مى توانند عملكرد فوق العاده ترى از خود به نمايش گذارند كه دست آنها براى بازى سازى از عمق زمين باز باشد، آلاباى اتريشى با اينكه در پست دفاع ميانى نيز فوق العاده است اما بى ترديد در پست تخصصى خود دفاع سمت چپ مى تواند بسيار كارآمدتر از خوان برنات باشد و فيليپ لام نيز با وجود عملكردى خوب در پست هافبك دفاعى، مى تواند در دفاع راست گزينه بسيار مناسب ترى نسبت به رافينيا باشد.
با اين وجود دو تغيير منطقى در تركيب تيم زمينه ساز انفجار بزرگ بايرن مونيخ در ديدار مقابل وولفسبورگ بود، با جانشينى خوان برنات توسط خاوى مارتينز، داويد آلابا بار ديگر به دفاع سمت چپ منتقل گرديد و بدون حضور تياگو در ميدان، توماس مولر و ماريو گوتسه از فضاى آزادترى براى بازى سازى در فاز تهاجمى و موقعيت سازى براى روبرت لواندوفسكى تازه به ميدان آمده برخوردار شدند و با تغييرات انجام شده و تحول استراتژى تيمى شرايط لازم براى ظهور قدرت واقعى بايرن مونيخ به خوبى مهيا شد.
مى توان مدعى شد كه بايرن مونيخ با سياستى هوشمندانه در بازار نقل و انتقال تابستانى به خوبى نقط ضعف فصل هاى قبل خود را برطرف نموده است، ويدال گزينه اى فوق العاده براى تكميل خط ميانى تيم محسوب مى گردد و با حضور داگلاس كاستا و كينگزلى كومان در كناره هاى ميدان، بال هاى تهاجمى تيم به خوبى جوان و تقويت شده اند و مى توان از آنها به عنوان جانشينان مناسبى براى آرين روبن و فرانك ريبرى در آينده نام برد. به اين ترتيب بايرن مونيخ از كادر قدرتمندتر و هماهنگ ترى نسبت به چند فصل اخير برخوردار است و مى توان حتى آن را بهتر از كادر تيم در فصل 2012/13 كه با فتح يك سه گانه تاريخى به پايان رسيد، دانست.
پرسش بزرگى كه حال مطرح مى شود اين است كه آيا استراتژى پپ گوارديولا اهداف بايرن مونيخ در اين فصل را به خطر نمى اندازد؟ بازى با وولفسبورگ كه اولين امتحان بزرگ بايرن مونيخ در اين فصل بود كه خلاف اين مسئله را تا حدودى به اثبات رساند و نشان داد كه تاكتيك هاى گوارديولا تا چه حد مى توانند خطرناك باشند. بايرن مونيخ تيمى غير قابل پيش بينى براى حريفان است، اما در فاز ابتدايى فصل نبوغ فردى بازيكنانى نظير توماس مولر، روبرت لواندوفسكى و حتى داگلاس كاستا در برد بايرن مونيخ نسبت به استراتژى گوارديولا تعيين كننده تر بوده اند. در نظر گرفتن يك سيستم چرخشى بين بازيكنان و آزمايش تاكتيك هاى متفاوت تيمى مى تواند مفيد واقع شود اما مى توان مدعى شد كه گوارديولا با چنين افكارى بيشتر مواقع بايرن مونيخ را بى دليل به سختى و دشوارى مى كشاند.
كارشناسان به درستى تغييرات پپ گوارديولا بين دو نيمه را مورد تمجيد قرار مى دهند، اما عدم وجود استراتژى خاصى در ابتداى هر بازى چندان مهم ارزيابى نمى گردد، اما بى ترديد همواره نمى توان با در نظر گرفتن تنها دو تعويض در بين دو نيمه جريان بازى را به نفع تيم خودى تغيير داد و سرمربى تيم مى بايست با يك استراتژى خاص، ثبات لازم را در تيم بيافريند. بايرن مونيخ در سال 2013 به يكى از بزرگترين افتخارات تاريخ خود دست يافت، در آن زمان يوپ هاينكس سرمربى تيم در طول فصل نه تنها از تركيبى ثابت براى تيم استفاده نمود، بلكه با استراتژى خود موفق شده بود سيستمى باثبات را در بايرن مونيخ پياده نمايد.
بايرن مونيخ در حال حاضر با كسب پيروزى در تمامى ديدارهاى فصل از شرايط خوبى برخوردار است، اما با وجود يك رضايت عمومى، هشدارهايى نيز در مونيخ وجود دارد. شاگردان پپ گوارديولا بعد از پيروزى مقابل ماينتس مى بايست در روزهاى آتى با تيم ناشناخته دينامو زاگرب در ليگ قهرمانان روبرو شود و همچنين به مصاف دورتموند دوباره قوى شده برود كه زير نظر توماس توخل برنامه اى كاملا مشخص را دنبال مى كند، مسئله اى كه در تيم پپ گوارديولا تا كنون مشاهده نشده است.