اختصاصی «تابناک با تو» ـ پاناما کشور کوچکی است و تعداد ساکنان آن از سه میلیون نفر بیشتر نیست. با وجود این، این کشور کوچک، بزرگترین ناوگان باری جهان را دارد. این ناوگان از مجموع ناوگان‌های باری دو کشور ایالات متحده و چین بزرگتر است. به طوری که بسیاری از کشتیهای باری تجاری، پرچم پاناما را برافراشته‌اند و با آن اقیانوس‌ها و آب‌های بین‌المللی را در می‌نوردند.
این موضوع ما را به پرسش درباره کشتیهای تجاری از کشورهای مختلف دنیا وامی‌دارد؛ چرا بسیاری کشتیهای تجاری دنیا به جای پرچم خود یا پرچم سایر کشورها، فقط پرچم پاناما را در طول سفرهای دریایی خود برافراشته می‌کنند؟
به لطف موقعیت مکانی و مختصات جغرافیایی باریک، پاناما نگهبان یکی از مهمترین مسیرهای تجارت دریایی جهان است که اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس را به هم وصل می‌کند.
برای صد سال، کانال پاناما برای کشتی‌هایی که مایل به دوری از مسیر خطرناک‌تر بودند از طریق کیپ هورن، میانبر فراهم کرد. این کانال به طول ۷۷ کیلومتر (۴۸ مایل) یکی از هفت عجایب دنیای مدرن در نظر گرفته شده است. این کانال یک شگفتی مهندسی است که هر سال ۱۴ هزار کشتی را در طول سیستم قفل پیچیده خود قرار می‌دهد.
بسیاری از این کشتی‌ها با پرچم پاناما تردد می‌کنند، اما خود این کشور دارای تاریخچه محدودی از تجارت است. در پاناما ، یک خط حمل و نقل کوچک و تعدادی از شرکت ها وجود دارند که خدمات دریایی مکمل را در اطراف بنادر و کانال ارائه می‌دهند.
نیروی کار خارجی ارزانتر
بیشتر کشتیهای تجاری که پرچم پاناما را برمی‌افرازند، متعلق به صاحبان خارجی است که مایل به امتناع از مقررات سختگیرانه دریایی وضع شده توسط کشورهایشان هستند. پاناما آنچه را که به عنوان رجیستری آزاد شناخته می‌شود اجرا می کند. پرچم آن مزایای ثبت نام آسان تر (اغلب آنلاین) و امکان استخدام کارگران ارزانتر خارجی را فراهم می‌کند. علاوه بر این مالکان خارجی مالیات بر درآمد را پرداخت نمی کنند.
حدود ۸۶۰۰ کشتی پرچم پاناما را در کشتیهایشان برافراشته‌اند. در مقایسه ایالات متحده حدود ۳۴۰۰ کشتی ثبت شده و چین بیش از ۳۷۰۰ کشتی دارد. طبق قوانین بین المللی، هر کشتی تجاری باید در کشوری که پرچم آن را حمل می‌کند، ثبت شود. آن کشور امورات کشتی را بر عهده می‌گیرد و مسئولیت تأیید امنیت در دریا و تأیید شرایط کار خدمه را بر گردن می‌گیرد.
اولین انتقال کشتی‌ها به ثبت نام پاناما در سال ۱۹۲۲ شامل دو کشتی مسافری آمریکایی بود که مایل بودند در دوران ممنوعیت، مشروبات الکلی را به مسافران خود ارائه دهند. به دنبال آن، صاحبان کشتی سعی داشتند تا از اعمال مقررات ایالات متحده از جمله افزایش دستمزدها و بهبود شرایط کار تضمین شده امتناع کنند.
پس از جنگ جهانی دوم، ثبت‌نام پاناما با سرعت بیشتری افزایش یافت زیرا صاحبان کشتیهای آمریکایی به دنبال کاهش هزینه‌های سنگین بودند در حالی که غیر اروپایی‌ها پرچم‌ها را برای جلوگیری از نرخ بالاتر مالیات تغییر می‌دادند.
با افزایش تقاضای ثبت‌نام، سایر کشورهای در حال توسعه اقلیم کشتی‌رانی خود را تشکیل دادند. ایالات متحده از رجیستری لیبریا برای ساخت ناوگان کشتیهای بی‌طرف در طول جنگ سرد استفاده کرد.
امروز پاناما بزرگترین ثبت جهان را دارد و پس از آن لیبریا، جزایر مارشال، هنگ کنگ و سنگاپور قرار دارند. تا سال گذشته، تقریباً سه چهارم ناوگان جهان زیر پرچم یک کشور غیر از کشور خود ثبت شده بود. این ماجرا برای پاناما سودآور است زیرا نیم میلیارد دلار در هزینه‌ها، خدمات و مالیات به اقتصادشان وارد می‌شود. با این حال، منتقدان دولت به سهولت پنهان کردن هویت واقعی صاحبان کشتی اشاره می‌کنند و می‌توانند قوانین را ساده بگیرنند.