تابناک/ در حالی که سال 97 پروژه پیاده راه طبیعت لنگرود آغاز شد و بنا بر شنیده ها تاکنون حدود یک میلیارد تومان نیز برای آن هزینه شده است اما به تازگی شهردار لنگرود اعلام کرده تکمیل این پیاده راه نیازمند اعتباری بالغ بر ۵۰ میلیارد ریال از منابع استانی و ملی است. ظاهرا آقای شهردار مدیریت جدیدی را تعریف کرده اند که در آن شهرداری پروژه ای را شروع می کند و پایان آن را به حساب دولت می گذارد. مگر دولت می تواند با این همه کسری بودجه ای که به قول دکتر نوبخت تا 22 هزار میلیارد تومان و به قول رئیس مجلس تا 150 هزار میلیارد تومان می شود برای پروژه پارک و پیاده راه شهرداری لنگرود اعتبار تخصیص دهد؟ حتی اگر فرض بگیریم چنین کسری بوجه ای نبود بازهم تخصیص اعتبار برای پروژه ای متعلق به شهرداری از نظر قانونی دارای اشکال فراوان است.
شاید منظور آقای شهردار کسب بودجه از محل طرح بازآفرینی شهری باشد، ولی با این حساب مشخص نکرده اند که چنین دستوری را قبل از شروع پروژه به تصویب مقامات استانی و ملی رسانده اند یا پروژه ای را استارت زده اند و بعد از هزینه اولیه از جانب شهرداری این شهر منتظر اعتبار مقامات استانی و ملی نشسته اند؟
گذشته از این مساله تکلیف یک پولی که برای چنین پروژه ای هزینه شده چه می شود؟ شاید این دولت و دولت های بعدی تا بیست سال آینده نخواستند از اعتبارات ملی و استانی به چنین پیاده راهی کمک کنند چه کسی تاوان خسارت هزینه های شروع پروژه را می پردازد؟ با این تفاسیری که جناب شهردار ارائه می دهند در یکی از بدبینانه ترین حالتها می توانیم فکر کنیم این پروژه کلنگ خورده و هزینه شده تا ساخته نشود! آن هم وقتی خود شهردار یک سال پیش وعده داده بود تا پایان سال 99 این پیاده راه مورد بهره برداری قرار می گیرد و با تعاریف فعلی شاید هیچگاه افتتاح نشود.
شاید برای همین مساله است که ضرورت دارد خود شورا و نهادهای نظارتی برای تعیین تکلیف ماجرا ورود کنند تا مشخص شود چه کسی قرار است تاوان هزینه احداث این پیاده راه را بپردازد؟ آیا دولت و نهادهای دولتی تضمین داده اند یا شهردار لنگرود از جانب آن ها وعده می دهد؟!