تابناک گیلان/ وعده آخر اردیبهشتی مهار کرونا، آخرین وضعیت اقتصادی کشور در دوران کرونا، نظم نوین جهانی در پساکرونا، ظریف: ‏تحریم‌ها را بردارید، گرین کارت کووید ۱۹، دلخوری کرونایی مجلس از دولتی‌ها، اولویت‌های پارلمان یازدهم چه باید باشد؟ ‏سوءاستفاده تروریست‌ها از وضعیت فوق‌العاده کرونا، دولت در خط پایان تصدی‌گری؟ شیوع گسترده کرونا در پایتخت در هفته ‏آینده و طرح سه‌فوریتی و جان‌مردم، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است. ‏
کد خبر: ۸۳۷۲۶۵
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۵ 08 April 2020
 
تابناک گیلان/ وعده آخر اردیبهشتی مهار کرونا، آخرین وضعیت اقتصادی کشور در دوران کرونا، نظم نوین جهانی در پساکرونا، ظریف: ‏تحریم‌ها را بردارید، گرین کارت کووید ۱۹، دلخوری کرونایی مجلس از دولتی‌ها، اولویت‌های پارلمان یازدهم چه باید باشد؟ ‏سوءاستفاده تروریست‌ها از وضعیت فوق‌العاده کرونا، دولت در خط پایان تصدی‌گری؟ شیوع گسترده کرونا در پایتخت در هفته ‏آینده و طرح سه‌فوریتی و جان‌مردم، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است. ‏
 
 

                                                   مجلس دهم دیگر انگیزه‌ای برای ماندن ندارد / سال دشوار ۹۹ و ضربه کرونا‌‏ / دوگانه جعلی؛ اقتصاد یا کرونا؟

به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز چهارشنبه بیستم فروردین در حالی چاپ و منتشر شد که آمار نگران‌کننده قربانیان ‏مشروبات تقلبی در ایران و کنترل ویروس، پایان اردیبهشت و انداختن توپ قرنطینه از صحن بهارستان به حیاط پاستور از ‏عناوینی است که در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است. ‏

 
 

در ادامه تعدادی از یادداشت ها و سرمقاله های منتشره در روزنامه های امروز را مرور می کنیم؛

مجلس دهم دیگر انگیزه‌ای برای ماندن ندارد

نعمت احمدی، ‏کارشناس مسائل سیاسی طی یادداشتی در شماره امروز جهان صنعت نوشت:‏‎ ‎مجلس دهم دیگر انگیزه‌ای برای ماندن ‏ندارد. اکنون در اکثر کشور‌ها کرونا وجود دارد، اما هیچ‌کدام مجالس خود را تعطیل نکردند بلکه از شیوه‌ای علمی برای نشست ‏غیرحضوری استفاده کردند یا اینکه با رعایت موارد بهداشتی جلسات خود را تشکیل دادند. مجلس فعلی ما واقعا نوبرانه بود. ‏
البته ناکارآمدی مجلس در شرایط فعلی را می‌توان به ردصلاحیت‌های گسترده و تصمیمات شورای نگهبان ربط داد. وقتی چهار ‏سال پیش شورای نگهبان نمایندگان را تایید صلاحیت کرد، اما اکنون ۹۰ نفرشان را ردصلاحیت می‌کند این روند نشان می‌دهد نوع ‏گزینش و فیلتر به شدت سمت‌وسودار شورای نگهبان هم نمی‌تواند مجلسی که مورد نظرشان بود را به وجود آورد بنابراین این ‏مجلس آنقدر بی‌انگیزه بود که رییس مجلس هم برای انتخابات مجلس بعدی کاندیدا نشد. این مجلس بودن و نبودن علی السویه است. ‏
مجلس دهم دیگر انگیزه‌ای برای ماندن ندارد / سال دشوار ۹۹ و ضربه کرونا‌‏/دوگانه جعلی؛ اقتصاد یا کرونا؟
مردم هم مجلس را باور ندارند چرا که مجلس دهم مانند پدری بود که در حادثه‌ای که برای فرزندان شان اتفاق افتاد برای نجات جان ‏خود از میدان حادثه گریخت. ما در ایران حزب نداریم بنابراین مجلس کارکرد رابطه‌ای دارد و حلقه وصل مردم با طبقه حاکمیت ‏است. مردم به نمایندگان دسترسی دارند. وقتی مردم می‌بینند در حادثه‌هایی از این دست نمایندگان‌شان اولین گروهی هستند که ‏میدان را ترک می‌کنند، اعتمادشان را از دست می‌دهند. البته این موضوع چندین علت داشت؛ یکی گرفتن انگیزه توسط شورای ‏نگهبان بود. عده‌ای هم رای نیاورند و برخی هم اصلا شرکت نکردند. توقعی بیش از این نباید از این مجلس که بودجه را رها کرد ‏داشت. مجلسی که می‌توانست در شرایطی که وضع اقتصاد کشور با وجود کرونا به هم ریخته و طبقات وسیعی از افراد فاقد ‏پشتوانه مالی هستند، مصوباتی مهم برایشان بگیرد، خود را به تعطیلی کشاند. درصد وسیعی از مردم بیمه بیکاری ندارند. ‏بیمارستان‌ها به دلیل کمبود، تعدیل نیرو می‌کنند و بخش‌های وسیعی از جامعه به خاطر کرونا عملا به بیکاری رفتند. مجلس ‏می‌توانست با حضور خود در صحنه از حداقل منابعی که داریم مصوباتی بگذراند. ما بسیاری از نهاد‌ها را داریم که ۴۰ سال ‏مالیات ندادند و حسابرسی نشدند. الان کارد به استخوان مردم رسیده است. پول انباشته شده نزد نهاد‌ها و سازمان‌هایی خارج از ‏ردیف‌های بودجه سراسری بودند باید به سرانجام برسد. واقعیت آن است که دولت مکلف است منابع مالی مردم را تامین کند، اما ‏دولت کف‌گیرش به ته دیگ خورده و تنها نهادی که می‌تواند در شرایط موجود با طرح‌های انسان‌دوستانه و واقع‌بینانه به وضعیت ‏کشور و مردم نگاه کند و مانع از وضعی شود که دو سه ماه دیگر با قابلمه‌های خالی مردم روبه‌رو شویم مجلس است. مجلس اگر ‏احساس مسوولیت می‌کرد نباید به دامان عافیت می‌افتاد. ‏


سال دشوار ۹۹ و ضربه کرونا‌‏

مهدی تقوی، استاد اقتصاد بازنشسته دانشگاه علامه طی یادداشتی در شماره امروز روزنامه شرق نوشت: اواخر سال گذشته و ابتدای ‏سال جاری، علاوه بر شیوع ویروس کرونا و معضلات اقتصادی که با افزایش هزینه‌های بخش درمان و تعطیلی کسب‌وکار‌ها و ‏کاهش تقاضا در پی دارد، سقوط آزاد قیمت نفت هم رخ داد. اگرچه گویا بناست توافقاتی در اوپک‌پلاس برای کاهش تولید کشور‌های ‏اصلی صادرکننده نفت انجام شود؛ اما درباره ایران، شرایط متفاوت است؛ چرا‌که مقدار فروش نفت ایران به دلیل تحریم‌های ‏ظالمانه آمریکا و شرایطی که کرونا بر چین حاکم کرد، به کمترین میزان رسیده و به نظر می‌رسد زیر یک میلیون بشکه‌ای است ‏که در بودجه ۹۹ پیش‌بینی شده است. فروش کمتر نفت یعنی دلار کمتری هم وارد اقتصاد کشور خواهد شد. در چنین شرایطی، اگر ‏قرار باشد وارداتی از خارج انجام شود؛ به‌ویژه واردات دارو که در این ایام بسیار مورد نیاز شده است، مشکلات جدی ایجاد ‏می‌شود. نرخ دلار در مقطعی تا حدود ۲۰ هزار تومان جهش داشت؛ یعنی دو سال قبل و یکی از دلایل آن خود صرافی‌ها بودند که ‏با ورود به‌موقع دولت و بانک مرکزی با متخلفان برخورد شد. اکنون کاهش درآمد‌های ارزی می‌تواند این بازار را هم دچار ‏تغییراتی کند. از طرفی با شیوع ویروس کرونا، بهره‌وری نیروی انسانی کاهش یافته و تعدادی از نیرو‌های کار هم جان خود را از ‏دست داده‌اند و بسیاری هم در قرنطینه به سر می‌برند. باید امیدوار بود که این ویروس هرچه زودتر از بین برود تا بهبود وضعیت ‏اقتصادی و کاهش تبعات ناشی از شیوع این ویروس اتفاق بیفتد. ‏
مجلس دهم دیگر انگیزه‌ای برای ماندن ندارد / سال دشوار ۹۹ و ضربه کرونا‌‏/دوگانه جعلی؛ اقتصاد یا کرونا؟
البته در این ایام نیازمند آرامش در اقتصاد هم هستیم؛ چراکه وضعیت اقتصاد ایران عادی نیست و هزینه‌های زیادی هم صرف ‏مقابله با کرونا شده است. در شرایط کنونی، تولید کشور هم کاهش یافته و همین موضوع به مشکلات اقتصادی دامن زده است. در ‏این ایام نیاز به حمایت از تولید داریم. بانک‌ها باید منابع مالی تولیدکنندگان را تأمین کنند. این مهم‌ترین اقدامی است که می‌توان در ‏راستای حمایت از تولید‌کنندگان انجام داد؛ چراکه بانک‌ها مهم‌ترین محل برای تأمین مالی تولید در شرایط کنونی هستند. مشکلاتی ‏که بخش تولید با آن مواجه شده است، نیز یک سوی ماجراست. تولیدکنندگان نیازمند حمایت مالیاتی هم هستند. آن‌ها تاکنون مالیات ‏خود را به میزان لازم به دولت پرداخت کرده‌اند؛ بنابراین دولت منابع زیادی در اختیار دارد که امور کشور را اداره کند. اکنون باید ‏از تولیدکنندگان حمایت مالیاتی شود و مثلا تخفیف‌ها و مشوق‌های مالیاتی برای آن‌ها در نظر گرفته شود؛ چراکه تولید آن‌ها بسیار ‏کاهش یافته است. باید تولیدکنندگان بتوانند سر پا بمانند. این یکی از وظایف مهمی است که دولت در راستای حاکم‌کردن آرامش بر ‏اقتصاد کشور باید انجام دهد. در شرایط بحرانی معمولا احتکار هم افزایش می‌یابد که دلیل آن سودجویی است. دولت باید این مسائل ‏را بررسی و کنترل کند. کالا‌هایی را که کمبود آن‌ها باعث گرانی شده است، باید از انبار‌ها خارج کرد. البته وقتی قوانین چندان ‏سفت‌و‌سخت نباشد، برخی دست به احتکار می‌زنند. با چنین افرادی باید برخورد قانونی شدید شود تا بتوان آرامش را بر اقتصاد ‏کشور حکم‌فرما کرد. وظایف خانواده‌ها برای حاکم‌کردن آرامش بر اقتصاد مردم در ایام شیوع کرونا نیز حائز اهمیت است. آنان باید ‏صرفا مایحتاج ضروری را تأمین کنند و نباید دست به احتکار اجناس و مواد غذایی بزنند. در کنار این مسئله، مصرف صحیح و ‏صرفه‌جویی، یک رفتار اقتصادی صحیح است. بسیاری از این کالا‌ها فاسدشدنی هستند و این کار اخلاقی و اقتصادی نیست که ‏برخی افراد به فروشگاه‌ها مراجعه و هر آنچه در توان دارند، خرید کنند و در نتیجه کالا‌های مورد نیاز دیگران نایاب شود. ‏پیش‌بینی نگارنده از اقتصاد ایران در سال ۹۹ وضعیت درخشانی از لحاظ اقتصادی را نشان نمی‌دهد. اگر بتوان فروش نفت را ‏افزایش داد که نیازمند دیپلماسی و کاهش تحریم‌ها یا فعال‌شدن اروپا در اینستکس است و قیمت نفت در بازار‌های جهانی به بالای ‏‏۴۰ دلار باز‌گردد، می‌توان با افزایش درآمد‌ها به بهبود وضعیت اقتصادی کشور امیدوار بود؛ در غیر‌این‌صورت همچنان با تورم ‏فزاینده مواجه خواهیم بود و روزبه‌روز قدرت خرید مردم کاهش می‌یابد. در این شرایط برای جبران فشار بر مردم، نیازمند افزایش ‏دستمزد‌ها هستیم. به دولتمردان توصیه می‌کنم به فکر افزایش قدرت خرید مردم باشند. برای سال ۹۹ میزان ۱۵ درصد به حقوق ‏کارمندان اضافه شده و تکلیف دستمزد کارگران روشن نیست. این افزایش حقوق فقط مقداری از تورم را جبران می‌کند؛ بنابراین ‏دولت باید به فکر افزایش بیشتر قدرت خرید خانوار‌ها باشد تا با عادی‌شدن فضا، تصمیمات جدی‌تری برای اقتصاد ایران گرفته ‏شود. ‏

 

دوگانه جعلی؛ اقتصاد یا کرونا؟

روزنامه ایران در سرمقاله امروز خود با عنوان دوگانه جعلی؛ اقتصاد یا کرونا؟ نوشت: رفتار افراطی و تفریطی در جامعه، در ‏انتظارات از سیاستگذاری نیز خود را بازتاب می‌دهد. برخی افراد با برجسته کردن زندگی و مرگ افراد، همه چیز را نادیده ‏می‌گیرند و به طور مشخص اقتصاد را فراموش می‌کنند و برخی دیگر نیز با نادیده گرفتن زندگی مردم و خطرات کرونا، اقتصاد و ‏گردش امور را برجسته می‌کنند. گویی که از نظر هر دو گروه مسأله به راحتی و بدون توجه به دیگری حل خواهد شد. از سوی ‏دیگر متأسفانه سیاستمداران ایران از گذشته به گونه‌ای تربیت شده‌اند یا عادت کرده‌اند که نمی‌توانند حقیقت را با مردم در میان ‏بگذارند و گمان می‌کنند که اگر حقیقت بویژه هنگامی که تلخ است با مردم در میان گذاشته شود، مردم ناامید و افسرده می‌شوند... ‏
‏ لذا همیشه می‌کوشند که تصویری مثبت از وضع ارایه دهند. این دو ویژگی موجب می‌شود که سیاستگذار دچار مشکل شود و ‏تصمیمات از ثبات و عقلانیت کافی برخوردار نباشند و به همین علت است که مواجه با شرایطی در ایران شده‌ایم که یک روز همه ‏در خانه هستند، و روز دیگر در سطح شهر ترافیک شدید است. ‏
واقعیت این است که خطرات کرونا همچنان جدی است. امید به تولید واکسن تا دو سال آینده جدی نیست. داروی مؤثر نیز تاکنون ‏تولید نشده است. سرعت انتشار آن نیز بیش از برآورد‌های اولیه است؛ و از همه بدتر اینکه میزان مرگ و میر آن نیز بالاتر از ‏برآورد‌های اولیه است. در نتیجه ما همچنان با این پدیده ویرانگر مواجه هستیم. هر چند احتمال می‌رود که در تابستان فروکش کند ‏ولی در پاییز و زمستان ممکن است با شدت بیشتری برگردد؛ و این اصلاً قابل تحمل نیست. ‏
مجلس دهم دیگر انگیزه‌ای برای ماندن ندارد / سال دشوار ۹۹ و ضربه کرونا‌‏/دوگانه جعلی؛ اقتصاد یا کرونا؟
از سوی دیگر برای پرهیز از این وضع نمی‌توان اقتصاد را تعطیل کرد، چرا که بدون اقتصاد نیز نمی‌توان هیچ گامی برداشت و ‏نمی‌توان زنده بود. بویژه آنکه روند بیکاری رو به افزایش است. به احتمال فراوان رکود جهانی همگانی خواهد شد و نفت به این ‏زودی‌ها جایگاه قبلی خود را پیدا نخواهد کرد نه از حیث تقاضا و نه از حیث قیمت. تبعات رکود‌های سخت و طولانی مدت برای ‏جامعه خطراتش کمتر از اپیدمی‌های جهانگیر نیست. می‌توانیم میان آنفلوانزای اسپانیایی و بحران رکود اقتصادی ۱۹۲۹ مقایسه ‏کنیم. ولی مشکل امروز ما فراتر از این دو وضعیت است، زیرا ممکن است جهان با هر دو پدیده مواجه شود و این خطرناک‌تر از ‏هر دو حالت دیگر است. اقتصاد چرا مهم است؟ به این دلیل روشن که توان مقابله با کرونا را می‌دهد. ترسی که امروز وجود دارد ‏این است که کرونا دامنگیر کشور‌هایی شود که به لحاظ اقتصادی ضعیف و ناکارآمدتر هستند، زیرا آن‌ها نخواهند توانست پیشگیری ‏مؤثری کنند و همین امر موجب می‌شود که به کانونی برای اشاعه بیشتر و مرگ و میر افزون‌تر تبدیل شوند. ‏


بنابراین دوگانه انتخاب میان کرونا و اقتصاد، دوگانه جعلی و غیر واقعی است. این‌ها دو روی یک سکه هستند. اقتصاد را ‏می‌خواهیم تا زندگی کنیم، زندگی خوب، از جمله بتوانیم از شرّ کرونا خلاص شویم؛ بنابراین سیاست بهبود اقتصاد در مقابل سیاست ‏مبارزه با کرونا نیست، همسو و مکمل و لازمه آن است. از این رو باید پرسید که نقطه بهینه توجه همزمان به شیوه‌های مبارزه با ‏کرونا با چرخیدن چرخه‌های اقتصاد کجاست؟ فراموش نکنیم که فوت افراد به دلیل ابتلا به بیماری لزوماً بدتر از فوت افراد به دلیل ‏نداشتن درآمد و پول برای تأمین خورد و خوراک نیست. مهم‌تر اینکه در این میان طبقات فقیر و ضعیف جامعه بیش از همه از ‏ضعف اقتصادی ضربه خواهند خورد. هم به دلیل بیکار شدن آنان و هم به علت ساختار درآمدی و هزینه‌ای این طبقات. ‏
از این رو باید تأکید کرد که چگونه می‌توانیم فعالیت‌های اقتصادی را روان کنیم و از شدت بیکاری کم کنیم و تولید را به راه ‏انداخته و در عین حال با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و نیز حداکثر رعایت فاصله بدنی و کم کردن تحرک مکانی، به کنترل موج ‏دوم بیماری کرونا امیدوار بود؟


آنچه امروز شاهد آن هستیم، فراموش کردن بخش اخیر یعنی مهار حداقلی و جابجایی فیزیکی شهروندان است، می‌توان با کاهش ‏تعداد افراد ادارات و حتی کارخانجات و... اقدام مؤثری در جلوگیری از دچار شدن به موج دوم کرونا انجام داد. نکته مهم این است ‏که این کار را با توصیه نمی‌توان انجام داد. تدوین مقررات و اجرای قاطعانه آن، لازمه رسیدن به این هدف است. باید از دوگانه ‏اقتصاد و کرونا گذشت. ‏

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار