به گزارش «تابناک»؛ حسن روحانی طی یادداشتی در نشریه واشنگتن‌پست به موضوع خروج آمریکا از برجام و انتخاب پیش پای خود در واکنش به این موضوع پرداخته و در این یادداشت آورده است:
زمانی که در هشتم می رئیس‌جمهور آمریکا، آقای ترامپ، خروج رسمی آمریکا از توافق هسته‌ای موسوم به برجام را اعلام کرد، دو گزینه و انتخاب پیش پای من بود؛ می‌توانستم مقابله‌به‌مثل کرده و خروج ایران از برجام را اعلام کنم که نتیجه آن قطعاً فرو بردن هرچه بیشتر منطقه در ناامنی و بی‌ثباتی بود. یا آن‌که می‌توانستم فرصت کوتاهی برای سایر طرف‌های باقی مانده در قرارداد در نظر بگیرم تا اقدام به خنثی کردن عواقب اقدام ایالات‌متحده، در خصوص این توافق ارزشمند را که نتیجه دوازده سال تفکر و مذاکرات فشرده بود، بکنند. در تطابق با روش و سنت خود که احترام به حاکمیت قانون و هنجارهای حقوق بین‌الملل است و برای حفظ صلح و ثبات در منطقه، گزینه دوم را انتخاب کردم.
ایالات‌متحده منتظر خروج دستپاچه و عجولانه ایران از توافق هسته‌ای بود تا بتواند به‌راحتی اقدام به ایجاد یک ائتلاف بین‌المللی علیه ایران کرده و خودکار تحریم‌های سابق را به جای خود برگرداند. اقدام ما اما این موضوع را عقیم گذاشت. مذاکره با سایر طرف‌های برجام و تأکید آن‌ها بر اقدام مطابق مفاد آن ایالات‌متحده را در موضع انزوا گذاشت. یک چنین شکاف بزرگی بین ایالات‌متحده و شرکای اروپایی‌اش در موضوعی با این اهمیت در سیاست خارجی بی‌سابقه و منحصربه‌فرد است – که به عقیده من نشان داده و ثابت می‌کند که رهیافت ما در توافق هسته‌ای و دیپلماسی فعال و پیشرو درست بوده است.
سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران با واقعیت‌های موجود ناهمخوان است؛ هم در ایران، هم در منطقه و هم در سراسر دنیا. حتی من بر آنم که این سیاست خارجی در راستای منافع ملی آمریکا هم نیست. ایالات‌متحده به خاطر تحلیل‌ها و اطلاعات غلط از سوی اسرائیل و گروههای تروریستی دچار دیدی مخدوش و توهم شده، که ایران با اعمال مجدد تحریم‌ها اقدام به دادن امتیاز خواهد کرد. اما ایرانی‌ها به مقاومت و همدل شدن در برابر فشارهای خارجی مشهورند. حتی قبل از دوره برجام نیز تحریم‌های همه‌جانبه و فراگیر آمریکا نتوانست منجر به زانو زدن ایرانی‌ها شود. این ایالات‌متحده بود که رویه خود را تغییر داده و مذاکره را انتخاب کرد.
در جریان مذاکرات فعلی خود با سایر طرف‌های باقی‌مانده در برجام، همواره تأکید کرده‌ایم که حفاظت از منافع بلندمدت مردم ایران مهم‌ترین نکته برای ماست. اگر علیرغم خروج آمریکا از توافق هسته‌ای این منافع همچنان بتواند حفاظت شود، در این توافق خواهیم ماند؛ در غیر این صورت اقدامات دیگری را در دستور کار قرار می‌دهیم. منطق ما ساده و سرراست است: یا همه طرف‌های توافق از مفاد آن منتفع می‌شوند، یا هیچ‌کس از آن بهره‌ای نمی‌برد. سکوت در برابر فشارهای آشکار و زورگویانه آمریکا بر سر سایر کشورها برای قطع روابط تجاری با ایران که برخلاف همه قوانین و مقررات جاری بین‌المللی است، به‌هیچ‌وجه پذیرفته نبوده و جزو گزینه‌های ما نیست.
درخواست ترامپ برای مذاکره مستقیم با ایران صادقانه و اصیل نیست. چطور می‌توانیم به صداقت او مطمئن باشیم، وقتی وزیر امور خارجه‌اش آن فهرست بلندبالا از پیش‌شرط‌های توهین‌آمیز برای مذاکره را آماده کرده است؟ از این هم بدتر، چطور می‌توانیم به دولت آمریکا، در حالی که زیر همه تعهدات بین‌المللی خود ازجمله در قالب قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد زده است، اعتماد کنیم؟
چطور ایران و سایر کشورها می‌توانند به آمریکا اعتماد کنند، در حالی که این کشور سایر کشورها را به مجازات برای اجرای قطعنامه‌ای از سازمان ملل تهدید می‌کند که خود آمریکا حامی آن بوده و به آن رأی داده است؟ اقدام ایالات‌متحده برای بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران و مردم ایران – به‌ویژه سخت شدن دسترسی افراد عادی به داروها و یا محروم کردن آن‌ها از مسافرت با هواپیماهای جدیدی که خطوط هوایی ایران خریداری کرده‌اند به کلی ناعادلانه و غیرقابل‌قبول است. تظاهر آمریکا به حمایت از مردم ایران که مبتنی بر نفرت و کینه‌توزی است، پوچ، ریاکارانه و غیرقابل‌پذیرش است.
من اطمینان دارم که ایالات‌متحده بار دیگر مجبور به تغییر رویه خواهد شد. صرف‌نظر از این موضوع، اما مذاکرات ما با شرکای تجاری خود به‌خوبی در جریان است، که نشان از آینده درخشان ما در تعاملات بین‌الملل دارد. کاملاً واضح شده است که اغلب کشورهای جهان، مخالف شدید یک‌جانبه‌گرایی آمریکا بوده و از تحت فشار قرار گرفتن نفرت دارند. حتی اگر در کوتاه‌مدت در روابط اقتصادی خود با مشکل مواجه شویم، به همراه شرکای خود، اقدام به تلاش برای حل این مشکلات خواهیم کرد و این روزها هم می‌گذرد.
ما به مذاکره و گفت وگو پایبند هستیم. به همین جهت در وهله نخست وارد مذاکره بر سر موضوعات هسته‌ای شدیم، که درنهایت به یک توافق جامع و محکم و به شکل متقابل نافع شد. اثبات حسن نیت همه طرف‌های قرارداد به‌ویژه ایالات‌متحده، در صداقت و اجرای همه مفاد آن است. گفته رهبر بزرگ ما در جریان مذاکرات که صداقت طرف مقابل راه را برای مذاکره بر سر سایر موضوعات با منفعت مشترک باز می‌کند، در سوابق موجود است. اما رهیافت ریاکارانه واشنگتن در اجرای توافق، از روز اول تا روز خروج از آن نشانی از عدم صداقت در اجرای تعهدات بین‌المللی است.
تاریخ معاصر شهادت می‌دهد که ایران طی 250سال گذشته هرگز در هیچ تهاجم خارجی مشارکت نداشته است. بااین‌حال به‌شدت در برابر تجاوز و تهاجم خارجی مقاومت کرده است. صلح سلاح زرادخانه ماست و متعهد هستیم که هرگونه حرکت و اقدام صادقانه‌ای را به شکل متقابل پاسخ دهیم. بر این موضع ثابت‌قدم و پایداریم.