بسته ویژه تابناک؛
تابناک / طی هفت سال اخیر بیش از 14هزار آتش سوزی در جنگلهای کشور رخ داده وسطح آتش سوزی ها، امسال نسبت به سال گذشته بیش از 50 درصد افزایش داشته است.
کد خبر: ۵۷۰۶۰۴
تاریخ انتشار: ۰۶ اسفند ۱۳۹۶ - ۰۰:۲۰ 25 February 2018

تابناک / طی هفت سال اخیر بیش از 14هزار آتش سوزی در جنگلهای کشور رخ داده وسطح آتش سوزی ها، امسال نسبت به سال گذشته بیش از 50 درصد افزایش داشته است.

طی سه دهه اخیر مساحت جنگل های ایران به نصف کاهش یافته است. طبق برآوردها میزان برداشت قانونی از جنگلهای کشور 3.2 میلیون متر مکعب است که با احتساب برداشت غیرقانونی و قاچاق باید آن را ضربدر دو کرد. چهار میلیون دام در کشور می چرند. بسیاری از جنگل نشینان هنوز برای تأمین سوخت و انرژی از جنگل استفاده می کنند، اینان سالانه حداقل چهار میلیون مترمکعب چوب می‌سوزانند.

طی هفت سال اخیر بیش از 14هزار آتش سوزی در جنگلهای کشور رخ داده وسطح آتش سوزی ها، امسال نسبت به سال گذشته بیش از 50 درصد افزایش داشته است. ناسا چندی پیش در کنفرانسی که در پوتسدام آلمان برگزار شد اعلام کرد هرسال 1.5 تا 2 درصد از جنگلهای ایران نابود می شوند و چنانچه روند جنگل زدایی با همین سرعت ادامه یابد در پنجاه سال آینده اصلاً پدیده ای به نام جنگل در ایران وجود نخواهد داشت. این بلاها بر سر جنگل‌هایی می‌آیند که متعلق به دوره سوم زمین شناسی‌اند، زیستگاه‌هایی منحصر بفرد، البته اگر هنوز بتوان آنها را زیستگاه نامید، چراکه بسیاری از جاندارانی که در آنجا می‌زیسته‌اند را منقرض یا آواره کرده‌ایم. درعین حال باید اضافه کرد که سرانه جنگل در ایران تنها یک سوم متوسط جهانی است.

شاید برخی از شما دوستان بپرسید چرا نگارنده برای این همه آمار و ارقامی که ردیف کرده هیچ مأخذی ارائه نداده است؟ شاید هم با خودتان فکر کنید که خب، در پایان این نوشتار حتماً منابعی ارائه خواهند شد، منتها در پاسخ باید خدمتتان عرض کنم اوضاع محیط زیست و بویژه جنگل‌های ما بقدری آشفته است که برای اثباتش اساساً نیازی به ارائه آمار و ارقام نیست، کار از ارائه مأخذ گذشته است.

بیش از شش‌سال است که در شمال کشور زندگی می‌کنم، با چشمان خود شاهدم چه ظلم‌هایی به جنگل روا می‌داریم؛ دامداران زیر تنه درختان را آتش می‌زنند یا آنها را قطع می‌کنند تا با نابودی آنها آفتاب بهتر به سطح زمین برسد و جنگل به مرتع تبدیل شود، بدین‌ترتیب دام‌هایشان چراگاه‌های وسیعتری خواهند داشت. اصلاً هم برایشان مهم نیست که با این کار چند صباحی دیگر سیل خودشان و دامهایشان، همه را با هم یکجا خواهد برد.

برخی از دامداران یا ساکنان حاشیه جنگل‌ها -که تعدادشان هم به هیچ‌وجه کم نیست- اقدام به قطع و فروش درختان جنگلی می‌کنند. درختی که حاصل نیم قرن تعامل پیوسته زمین، خورشید و باد و باران است در کمتر از نیم ساعت قطعه‌قطعه می‌شود. کارخانه‌هایی همچون کارخانه‌های تولید نئوپان در نواحی جنگلی کشور سر بر می‌آورند - البته نئوپان را میتوان از براده‌های چوب یا شاخه‌های درختان هم تولید کرد، اما در عمل این درختان چندصد ساله‌اند که توسط این کارخانه‌ها بلعیده می‌شوند.

بدعت عجیبی که در شمال کشور شکل گرفته راهسازی در دل جنگلها است، آن هم نه از روی ضرورت و برای وصل کردن نقطه‌ای حیاتی به نقطه‌ حیاتی دیگر، بلکه به گفته یکی از مسئولین «برای توسعه توریسم!» خوشبختانه از سرعت مورد اخیر قدری کاسته شده است. چندی قبل از یکی از دست اندرکاران امر پرسیدم چرا سرعت راه‌سازی‌ها کم شده؟ پاسخ دادند «تحریمها باعث شده است تا بودجه نرسد، ما هم نمی‌توانیم فعلاً کار را ادامه دهیم.» این تنها دفعه‌ای بود که باعث و بانی تحریم‌ها را دعا نمودم.

بارها از منظره‌ای در جنگل عکاسی کرده‌ام، منظره‌ای از درختان تنومند یا روده‌ای خروشان، درهمان حال که مشغول عکاسی بوده‌ام پرندگان آواز می‌خواندند، گاهی حس می‌کنم صدای آوازشان در عکس‌هایم ثبت شده است. وقتی چندسال بعد دوباره به آنجا بازمی‌گردم، دیگر هیچ اثری از آن منظره نمی‌یابم. رودها خشکیده و درختان محو شده‌اند، پرندگان آواز نمی‌خوانند، اصلاً نیستند که بخواهند بخوانند و همه این اتفاقات نه در مدت پنجاه سال که در کمتر از پنج سال رخ می‌دهند. بخش عظیمی از جنگل‌های ما ظاهراً زنده‌اند اما درواقع مردند، بدین معنا که با نابودی درختان کنونی، جنگل دیگر ذخیره و جایگزینی ندارد. چرای مداوم دامها اجازه نخواهد داد تا درصورت نابودی درختان فعلی، درختان جدید متولد و جایگزین شوند. بنابراین جنگل قدرت باروری خود را از دست داده است.

از این‌روست که وقتی آنچه طی این چندسال به چشم دیده‌ام را کنار آمارهای ردیف شده بالا می‌گذارم، بنظرم می‌رسد آمارها سهل‌گیرانه و یا حتی تحریف شده‌اند و فکر می‌کنم برای پی بردن به عمق فاجعه اصلاً نیازی به دانستن این آمارها نیست.

چندسال پیش مناقشه‌ای به راه اُفتاد که چرا دولت سابق حتی دسته بیل و چوب بستنی را هم از خارج وارد می‌کند. شاید درصورتی‌که قادر نیستیم منابع خود را بدرستی مدیریت کنیم بهتر باشد نه تنها چوب بستنی، که خلال دندان را هم از خارج وارد کنیم.

همیشه، چه در دولت کنونی و چه در دولت‌های پیشین در رابطه با محیط زیست و بوِیژه جنگل‌هایمان سهل‌انگار و بی‌توجه بوده‌ایم. باید اذعان داشت که موضوع فراتر از دولت‌هاست، تک‌تک ما شهروندان مقصریم. برای اکثریت غریب به اتفاق ما مردم ایران محیط زیست اولویت صدم هم نیست. ممکن است برخی از ما شرایط مالی را بهانه کنیم و بگوییم با این وضعیت اقتصادی، محیط زیست نمی‌تواند اولویت نخست باشد، اما ویلاهای گران قیمت ثروتمندان که در اعماق جنگل‌ها روییده‌اند این فرضیه را رد می‌کنند.

شاید نشان دادن ویرانه ها بدون ارائه راهکار سیاه نمایی تلقی شود. اما چطور می‌توان برای جامعه ای که باور ندارد محیط زیستش در حال احتضار است، راهکاری ارائه داد؟ اولین گام این است که باور کنیم مشکلی وجود دارد.

مسئله جنگل‌ها و بطورکلی محیط زیست کشور، مسأله‌ای مربوط به چند استان خاص نیست، حتی صرفا مساله‌ای ملی نیست، بلکه مسئله‌ایست مربوط به همه انسانهای روی زمین، چه انسانهای امروز، چه فرزندان فردا. آن گونه‌های گیاهی که در ایران می‌رویند، هیچ‌کجای این کره خاکی یافت نمی‌شوند، پس آنها متعلق به همه اند، اما مرزبندی های سیاسی مسئولیت حفظ آنها را به ما محول کرده‌اند. آیا ما حافظان و امانتداران خوبی بوده‌ایم؟ وقتی سالها بعد فرزندانمان روی نقشه جغرافیا به دریاچه ارومیه یا نوار جنگل‌های هیرکانی اشاره کنند و از ما بپرسند آنها چه شده‌اند، چه پاسخی برایشان خواهیم داشت؟

 

آن از خانم ابتکار که هرچه کرد نشد و حالا هم ادامه دهنده راهش اقای کلانتری، که هرچه طرح مشکل دار محیط زیستی بود وعده اجرایی شدنش را داد!

آتنا یوسفی فعال دانشجویی دانشگاه گیلان در پیک دانشجو طی یادداشتی نوشت:

کجایی ای میرزای جنگلی،کجایی تا ببینی که مدیران نامدیر محیط زیست یکی پس ازدیگری چگونه درتلاش اند تا دیار سرسبزت را به نابودی بکشانند،ازنابودی جنگل های هیرکانی باقدمت چندهزارساله گرفته تا اشتباه گرفتن جنگل سراوان با سطل زباله! و حالا نوبت رسیده به دریای کاسپین.


استانی که از امکانات دولتی محروم است را می خواهند از نعمت های خدادادی نیز محروم سازند.


آن از خانم ابتکار که هرچه توانست ابتکار به خرج داد و حالا هم ادامه دهنده راهش اقای کلانتری، که هرچه طرح مشکل دار محیط زیستی بود وعده اجرایی شدنش را داد.

 

از ابتکار و کلانتری تا مدیرکل شیک پوش در گیلان! / حال و روز محیط زیست گیلان تعریفی ندارد! / استانی که از امکانات دولتی محروم است را می خواهند از نعمت های خدادادی هم محروم کنند! +درخواست بسیج دانشجویی از استاندار گیلان


روز به روز به جای حل بحران ها، بحران آفرینی در دستور کار مسئولین ماقرار می گیرد و بودجه مردم خوزستان که جای هوا خاک تنفس می کنند را حذف کردند ، آن وقت درخواست بودجه می دهند تا بلایی سر مردم استان های شمالی بیاورند که وضعیتشان هزاران برابر اسف بار تر از مردم خوزستان شود.

خشکی کویر را می خواهند با آب دریاچه ای رفع کنند که ۸۰درصد آب آن ازرود ولگای روسیه ای تامین می شود که هیچ قابل اعتمادنیست. مثل اینکه آقای مسئول نمی داند دریای کاسپین یک دریاچه است با حجم محدود که اگر نسبت به آن بداخلاقی شود خشک تر از دریاچه ارومیه می گردد.


مگر غیرازاین است که علاج هر دردی به دست طبیب آن است ؟پس چرا این طرح انتقال مرگبار دریای کاسپین که بارها توسط کارشناسان و متخصصین و دانشگاهیان رد شده ، دوباره در دستور کار اقای کلانتری قرار گرفته است ؟این بار قرار است جیب چه کسانی پرشود؟

ترس ما از روزی است که نابخردان کاری کنند، که خرد ورزی دیگر تاثیری نداشته باشد.

 

تابناک اضافه میکند که انتشار یادداشت های دریافتی به هبچ وجه به منزله تایید مطالب نمیباشد و صرفا جهت تنویر افکار عمومی اقدام به نشر میکند و صحت و کذب مطالب دریافتی به عهده نگارنده خواهد بود.

 

واکنش بسیج دانشجویی به این موضوع و درخواست از استاندار گیلان

 

تابناک / بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی رشت در نامه ای خطاب به استاندار گیلان، خواستار رسیدگی به وضعیت مردم سراوان شد.

بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی رشت در نامه ای خطاب به استاندار گیلان، خواستار رسیدگی به وضعیت مردم سراوان شد و نوشت: یکی از مهم ترین و اصلی ترین دغدغه و خواسته مردم، حل فوری مسئله آلودگی جنگل های سراوان است.

در بخش های دیگری از این نامه آمده است:

طی چند سال گذشته استان شهیدپرور و ولایتمدار گیلان به دلیل بی تدبیری مسئولین داخلی همواره با مشکلات زیست محیطی جدی روبرو بوده که باعث آزار و رنجشِ مردم عزیز استان شده است.

جنگل های سراوان رشت با زیبایی های شگفت انگیزش، افزون بر سه دهه است که محلی برای تخلیه زباله های کلانشهر و برخی از شهرهای اطراف شده، به طوری که شیرابه های ناشی از زباله ها و بوی تعفن آن، موجب ناراحتی و آزار اهالی این منطقه شده است.

دفع زباله در سراوان رشت، هر چند وقت، موجب اعتراضات مردم منطقه می شود و در سالیان اخیر نیز مردم در اعتراض به تخلیه و دفن غیربهداشتی زباله در سراوان رشت، راه را برای عبور کامیون های حمل زباله بسته بودند که با انجام برخی اقدامات، دست از اعتراض کشیدند.

هر روزی که میگذرد وضع زندگی برای ساکنان این منطقه دشوارتر می شود و این مسئله به دلیل عدم رسیدگی آقایان مسئول به یک بحران برزگ تبدیل شده است.

محل دفن زباله در سراوان دیگر گنجایش بیشتر زباله هایی که امکان بازیافت شان امکان دارد را ندارد، بسیاری از جنگل های سراوان توسط شیرابه های ناشی از زباله نابود شده ومهمتر از این آسیب های زیست محیطی جبران ناپذیری را برای اهالی و مسافرین و گردشگران بوجود آورده، بنابراین نیاز به یک عزم جدی برای حل این معضل محیطی احساس می شود.

مگر خرید تکنولوژی لازم و ایجاد یک شبکه بازیافت در استان چه مقدار هزینه دارد که آقایان از انجام دادن آن عاجزند!؟

در زمان حاضر، حجم زیادی از زباله در منطقه سراوان در 17 کیلومتری رشت مدفون شده؛ روزانه نیز 650 تا 750 تن زباله از کلانشهر رشت و 300 تا 400 تن زباله از برخی شهرهای اطراف گیلان برای دفن به این محل انتقال داده و هر روز بر حجم زباله افزوده می شود.

شیرابه های ناشی از زباله در محل دفن، به شدت نگران کننده است و به گفته برخی از اهالی، شیرابه ها به رودخانه سیاهرود (رودخانه ای زیبا در دل جنگل سروان) و در ادامه به رودخانه های گوهر رود و زرجوب سرازیر می شود.

بسیج دانشجویی به عنوان یک تشکل و جنبش دانشجویی ذاتاً وظیفه دارد مطالبه به حق مردم را فریاد زده و پیگیری کند و همواره در تمامی صحنه ها در کنار مردم بوده و تمام سعی خود را نموده تا مشکلات مردم را از مسولین مطالبه نماید؛ از این رو با توجه به تاکید نماینده مقام معظم رهبری در استان، حضرت ایت الله قربانی مبنی بر حل مشکل زیست محیطی در دیدار با مسئولان اجرایی کلانشهر رشت مورخ 96/10/27 از شما و مجموعه استانداری گیلان تقاضا داریم به این مسئله رسیدگی شود.

بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد رشت جلسه ای را در فردوردین ماه 1397 در سراوان (محل تدفین زباله ها) با حضور حضرتعالی و شهردار رشت در جمع دانشجویان علاقه مند به محیط زیست و مردم منطقه خواهد داشت تا هم توضیحات حضرتعالی و مسولین امر را شنیده باشیم و هم از نزدیک شاهد رنجی که مردم دردمند و انقلابی منطقه سراوان می کشند، باشیم.

 

 

منبع: تابناک
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار