اولین مرکز دوره تربیت کاردانی پرورش نوغان در شهرستان لنگرود به عنوان قطب تولید کرم ابریشم تشکیل شود تا فضایی جدید برای اشتغالزایی و تربیت نیروی متخصص در این زمینه در استان گیلان فراهم شود

بگزارش خبرنگار خبرگزاری تابناک  گیلان «حسین دماوندی نژاد» در نخستین رویداد «کار، آیین کج چینی و همایش راهکارهای احیا و توسعه نوغانداری» که همزمان با هفته جهاد کشاورزی در تالار پاسارگاد این شهرستان برگزار شد، گفت: امروز اتفاقی رقم خورد خیلی دیر اما اثرگذار و هدایت‌گر در جهت معرفی یکی از مشاغل و پیشه‌های تاریخی.

معاون امور تولیدات دامی وزیر جهاد کشاورزی با بیان اینکه این شغل ریشه در این آب و خاک دارد، افزود: این دانش و صنعتی که گذشتگان برای آن زحمت کشیدند و با مشقت و سختی در کشور است و بیش از یک قرن از آن می‌گذرد، جای بسی تاسف است که هرگز نباید به این حد در توسعه این شغل تاریخی قناعت می‌کردیم و این عقب ماندگی باید به سرعت جبران شود.

وی با اشاره به اینکه داستان پرورش کرم ابریشم و نوغانداری داستان دیروز و امروز نیست و بیش از یک قرن از آن می‌گذرد، تصریح کرد: ما ایرانیان عادت نداریم چنین مشاغلی با این قدمت به شکل نازل مدیریت شود و ریشه تاریخی اینکار نشان می‌دهد عقب ماندگی کرم ابریشم بخشودگی نیست و یکی از توجه‌های ویژه بنده توسعه این شغل است.

دماوندی نژاد با اشاره به اینکه کشاورزی به سه بخش معیشتی، اقتصادی و تجاری تقسیم شده است، اذعان کرد: امروز چه تعداد از جوانان این کشور و استان‌های گیلان، مازندران و خراسان علاقه مند به شغل نوغانداری هستند چیزی که امروز مشاهده می‌شود صفر است. وقتی کشوری در تنگنای اقتصادی قرار می‌گیرد چاره‌ای به ثبت رویکردهای اقتصادی ندارد و چه شغلی پر سود‌تر از این شغل که در اقدامی به ارزشمندترین محصول تبدیل می‌شود.

وی با بیان اینکه مدرسه تربیت هنرجو برای پرورش نوغان و مدل علمی و فنی در مراکز فنی و حرفه‌ای و آموزشکده‌های کشاورزی تعریف نشده است، اظهار کرد: امیدواریم اولین مرکز دوره تربیت کاردانی پرورش نوغان در شهرستان لنگرود به عنوان قطب تولید کرم ابریشم تشکیل شود تا فضایی جدید برای اشتغالزایی و تربیت نیروی متخصص در این زمینه در استان گیلان فراهم شود.

دماوندی نژاد با اشاره به اینکه در جهان یکصد هزار تن نخ ابریشم تولید می‌شود که جمهوری اسلامی ایران با ۲۵۰ تن رتبه هشتم دنیا را به خود اختصاص داده است، خاطرنشان کرد: با تداوم این آیین سنتی، تربیت نسل‌های آینده برای صنعت باید فراهم شود و از تمام ظرفیت‌های این بخش استفاده تا شغل سخت نوغانداری به شغل راحت و با برنامه تبدیل شود تا فرزند پرورش دهنده نوغان نیز ترغیب به ادامه این شغل پیدا